روستای دستکند میمند شهربابک
روستای میمند در ۳۸ کیلومتری شمال شرقی شهر بابک استان کرمان واقع شده است. این روستا یکی از سکونتگاه‌های صخره‌ای جهان و نوزدهمین اثر جهانی ایران است که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
میمند از دو لغت می (شراب) و مند (مست) تشکیل شده است. بر اساس داستان‌هایی که نقل شده است، مردم این روستا پس از نوشیدن می و مست شدن، قلم و تیشه دست می‌گرفتند و شروع به کندن حفره‌ها در دل صخره می‌کردند.
عده ای دیگر معتقدند میمند به معنی میمنت و مبارکی است. از آثار بسیار قدیمی این روستا می توان به خانه‌های صخره‌ای پراکنده، معبد، قلعه و برج‌های مختلف که مربوط به هزاران سال است، اشاره نمود.
تاریخچه روستای میمند کرمان
چندین نظریه در رابطه با پیدایش سازه‌های زیرزمینی میمند مطرح شده است: نخست این که مجموعه میمند در قرون هشتم و هفتم پیش از میلاد همزمان با قوم ماد که در غرب ایران آثار معماری صخره‌ای متعددی را به یادگار گذاشته‌اند، توسط گروهی از اقوام آریایی به وجود آمده است. همچنین این احتمال نیز وجود دارد که بناهای صخره‌ای میمند ناشی از اعتقادات آیین مهرپرستی بوده است، چرا که یکی از ارکان این آیین مبتنی بر جاودانگی پدیده‌ها است و همین عقیده آنها را به سوی تقدیس کوه‌ها کشانده است.
احتمالا میمند، روستایی با قدمت دو یا سه هزار ساله است که این را سفال‌های کشف شده در این منطقه ثابت کرده است. قدمت این سفال ها به دوره اشکانی، ساسانی و دوره اسلامی برمی‌گردد. این روستا متعلق به قرون دوم و سوم میلادی است. در زمان اشکانیان در بخش جنوبی کرمان قبایل کوچ نشین به مناطق مختلف کوچ می‌کردند، اما آن دسته از قبایلی که جابه جا نشده بودند.
در اواخر دوره اشکانیان و اوایل دوره ساسانیان منطقه خوش آب و هوایی را برای سکونت انتخاب کردند و در دل کوه‌ها خانه‌هایی را برای سکونت ساختند. علاوه بر نظریه‌های فوق بسیاری از کارشناسان پیشینه این روستا را بین ۸ تا ۱۲ هزار سال می‌دانند. نقوش سنگ نگاره موجود در منطقه که قدمت آن را به ۱۲هزار سال پیش نسبت می‌دهند، یکی از شواهد این کارشناسان است.
این روستای باستانی که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، از معدود موارد معماری صخره‌ای است که به شکلی گسترده در تمامی ساختار روستا استفاده شده است. نمونه‌های معماری صخره‌ای هرچند که در دیگر کشورها نیز به طور معدودی به چشم می‌خورد، اما هیچ کدام جاذبه‌های فرهنگی، تاریخی و گردشگری میمند را ندارند. مهم‌ترین شاخصه این روستا، مسکونی بودن واحدهای صخره‌ای میمند است. بر خلاف دیگر مکان ها که افراد برای ساخت کاشانه خود سنگ بر روی سنگ قرار می دهند، در این روستای شگفت انگیز با برداشتن و کنده کاری سنگها خانه ها بنا شده اند. اگر دقت کنید متوجه می شوید که سقف هر خانه حیاط خانه دیگر است و کوچه یا پیاده رو معنای چندانی ندارد.
در این روستای صخره ای ۴۰۰ خانه در دو تا پنج طبقه بر روی یکدیگر قرار گرفته اند که با نام کیچه شناخته می شوند. این تعداد کیچه دارای دو هزار و پانصد اتاق است. برای ورود به کیچه ها باید از دالانی روباز که در دل کوه حفر شده است گذر کرد. این کیچه ها دارای درب های کوتاهی هستند که برای داخل شدن از آنها باید کمی سر خود را خم کنید. از نمای بیرونی، کیچه ها اندازه های متفاوتی دارند اما مساحتشان از نود متر مربع بیشتر نیست. در دیواره اتاق ها طاقچه هایی کنده شده است که محل قرار گیری ظروف، رختخواب و یا چراغ است.
حمام میمند شهربابک
حمام میمند مثل خانه‌های آن در دل سنگ بنا شده است. مردم این منطقه ظاهرا اهمیت زیادی برای نظافت قایل بوده اند . ساختمان این حمام بدین صورت است که: کوچه‌های آن را به داخل دالانی وصل می‌کند یعنی اول مانند دیگر حفره‌های آن کوچه کنده شده و این کوچه در انتها به دالانی ختم می‌شود، پس از عبور از دالان به یک اتاق با حوضی در وسط و سه سکو در اطراف می رسیم که حالا تبدیل به موزه شده است.
مسجد
این مسجد در حدود ۱۲۰ متر مربع وسعت دارد و شکل آن مدور و نامنظم است بعد از عبور از راهروی ورودی به یک سالن بزرگ می رسیم که از لحاظ هندسی منظم نیست و بر روی سه ستون سنگی استوار است. جذاب ترین بخش مسجد محراب آن است که به زیبایی تمام در دل در سنگ کنده شده و ارتفاع آن در حدود ۱ متر است.
غار اشکورگوبیه
در اطراف میمند غارهای فراوانی قرار دارد. شاید دلیل کندن خانه ها در دل کوه الهام گرفتن از طبیعت بوده است. نقش و نگارهای رنگی بر روی سنگ ها در این غار و برخی غارهای اطراف میمند وجود دارد که حتما ارزش رفتن و دیدن را دارد.
